Ο Karreta, μιλάει στην Δισκοκασέτα ενόψει του 4ου D-side Festival. Απαντά σε ερωτήσεις σχετικά με την αγάπη του με την μουσική καθώς και μας δίνει ένα δείγμα του τι θα ακούσουμε από αυτόν στις 26 Ιουλίου!
δ: Πριν ξεκινήσουμε, θα ήθελα να συστηθείς στον κόσμο και να μας πεις λίγα πράγματα για εσένα.
Κ: Κατ’ αρχάς, καλησπέρα και ευχαριστώ για την πρόσκληση σας στο φεστιβάλ.Είμαι ο Ηλίας, έρχομαι από την Θεσσαλονίκη στην οποία ζώ τα τελευταία 8 χρόνια,και στο line-up του φεστιβάλ θα με βρείτε ως Karreta. Μου αρέσει παθολογικά η καλή μουσική και η παγωμένη μπύρα,και ακόμα περισσότερο ο συνδυασμός τους.
δ: Πως προέκυψε το κεφάλαιο Djing στην ζωή σου και ποιές ήταν οι σημαντικές επιρροές σου?
Κ: Οι αναμνήσεις είναι αρκετά θολές, υπάρχει όμως ο πατέρας μου που δεν βαριέται να λέει ποτέ την ίδια ιστορία στους φίλους μου, για τα παιδικά μου χρόνια, όταν οι καυγάδες στο σπίτι ήταν ασταμάτητοι από τη στιγμή που πήρα στα χέρια μου το “Fat of The Land” των Prodigy (1996 / ετών 8), το οποίο έβαλε στο σπίτι ο κύριος υπεύθυνος για την ενασχόληση μου με το DJing, ο αδερφός μου. Κυριολεκτικά ο ρυθμός με κυρίευσε, και με θυμάμαι ακόμα να χοροπηδάω στους καναπέδες ανεξέλεγκτος. Εκεί νομίζω ότι ξεκίνησαν όλα, αφού όσο και αν προσπάθησαν να μου ανοίξουν νέους ορίζοντες, ουσιαστικά, δεν έφυγα ποτέ από τον χώρο, εκτός από τα χρόνια που ασχολήθηκα με το θεωρητικό κομμάτι της μουσικής, το πιάνο και το σαξόφωνο. Με το πέρασμα του χρόνου, οι φίλοι μου μου πήραν δώρο τον πρώτο μου μίκτη το 2006, βρήκα CDJs και ξεκίνησα να παίζω στο σπίτι. Την ίδια χρονιά ταξίδεψα μέχρι το loveparade στο Βερολίνο και εκεί μπήκε μέσα μου το μικρόβιο του entertainer,νομίζω ότι αυτό το ταξίδι ήταν καθοριστικό. Το 2008, αγόρασα καινούργιο μίκτη και 2 απαράδεκτα πικ-απ για να παίζω στο σπίτι. Και έφτασε το 2009, όταν αποφασίσαμε να στήσουμε ένα website το οποίο θα ενημέρωνε τον κόσμο για ότι συμβαίνει στη πόλη και είναι καλό. Τα πράγματα πήγαν στραβά, αφού η αστυνομία σφράγισε τον χώρο που είχαμε κλείσει για το release party του site, το οποίο είχαμε σχεδιάσει ως prive, για 150 φίλους. Αναγκαστικά μεταφερθήκαμε σε μεγαλύτερο χώρο, όπου το κόστος μας ανάγκασε να μεγαλώσουμε το line-up μέσα σε πολύ λίγο χρόνο. Εκείνο τον μήνα δεν θα τον ξεχάσω ποτέ, το άγχος, την δίψα, την ένταση, όλα. Όταν έφτασε η μέρα, κανείς από τα παιδιά δεν περίμενε 500 άτομα στο party. Θυμάμαι πως όλοι μας είχαμε φέρει λεφτά γιατί ήμασταν σίγουροι ότι θα μπούμε μέσα. Και κάπως έτσι, παίζοντας για πρώτη φορά μπροστά σε τόσο κόσμο χωρίς να το έχω ποτέ σχεδιάσει,και χωρίς να έχω σκοπό να γίνω DJ, άρχισα να έχω ξαφνικά ζήτηση από το πουθενά. Ξέρετε τι λένε για τις ευκαιρίες, όποιος έχει το στομάχι τις αρπάζει.
δ: Ποιος είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες; Πότε; Πού βρήκες τα λεφτά;
Κ: Την πρώτη μου αγορά την έκανα το 2006, στο Hardwax, όταν και ταξίδεψα για το Loveparade. Πήρα 10 δίσκους, μεταξύ των οποίων, τα ακόμα αγαπημένα μου, Rancho Relaxo του Sebo K και το Basic Track των Ame. Μου τα πήρε δώρο ο αδερφός μου.
δ: Πώς θα χαρακτήριζες τον ήχο σου σε κάποιον που δε σ' έχει ακουστά;
Κ: Μου αρέσει πάρα πολύ να σκαλίζω το design του ήχου. Δεν έχω σπουδάσει κάτι σχετικό, αλλά είμαι της άποψης ότι η δομή της μουσικής αποτελείται από τρεις διαστάσεις, κάτι το οποίο προσπαθεί να μας θυμίζει ο μίκτης κάθε φορά και εμείς συνεχίζουμε να το αγνοούμε. Χαμηλά, μεσαία, ψηλά. Σαφώς προτιμώ τα χαμηλά, λιγότερο τα μεσαία και κατά περίπτωση τα tracks που δίνουν έμφαση στις ψηλές συχνότητες. Αν με ρωτάτε για το είδος, αυτό δεν υπάρχει. Αν η μουσική είναι καλή, ταιριάζει στον χώρο και στην ώρα, είναι ευπρόσδεκτη και ο κόσμος θα ακολουθήσει.
δ: Με ποιον Dj ή παραγωγό θα ήθελες να συνεργαστείς σε μια μελλοντική σου παραγωγή ή εμφάνιση και ποια συνεργασία σου έχει μείνει αξέχαστη;
Κ: Δύσκολη ερώτηση, αφού δεν μου αρέσει να διαλέγω και να περιορίζω τις επιλογές μου. Σίγουρα θα ήθελα να κάτσω μια μέρα στο studio με τον Ricardo Villalobos,ο οποίος είναι ένα πραγματικό τέρας ιδεών και μουσικής αντίληψης, με τον Moritz Von Oswald στον οποίον βρίσκω τις περισσότερες αναφορές μου, τον Moodymann γιατί είναι “αληταράς” με τη καλή έννοια και φυσικά με τον Brother’s Vibe γιατί είναι από τα καλύτερα παιδιά που έχω γνωρίσει στον χώρο. Όσον αφορά την συνεργασία που μου έχει μείνει αξέχαστη, πιστεύω ότι στην Ελλάδα ελάχιστες φορές κάνεις κάτι παραπάνω από το warm-up σε έναν guest.Γιαυτό νομίζω ότι στην πάροδο του χρόνου, τα φετινά Moodirregular Nights με τον Jon Loq όπως και τα δυο φετινά back to back με τον Tall.F στο Division θα μου μείνουν αξέχαστα.
δ: Τι ακούς τελευταία και τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε και εμείς να προσέξουμε μέσα στο 2014;
Κ: Η Bosconi, η Creme Organization, η Amphia και η Affin νομίζω ότι μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου τελευταία. Να προσέξουμε την καλή μουσική, να την αγοράσουμε, να την παίξουμε και να την διαδώσουμε σωστά.
Να προσέξουμε επίσης τους Norm Talley και Heiko Laux, τον πρώτο γιατί πιστεύω ότι ήρθε η ώρα του μετά από τόσα χρόνια και τον δεύτερο γιατί γράφει μουσική που λείπει από τα dancefloor.
δ: Οι 3 τελευταίοι δίσκοι που έχεις αγοράσει?
Κ: Sascha Dive - Number 7
Ralphi Rosario - Energy Factor V
Gari Romalis - Here and Now EP
δ: Βινύλιο ή digital? Γιατί?
Κ: Μου είναι αδιάφορο πλέον. Το 2012 ταξίδεψα στην Σερβία για το ΕΧΙΤ, όπου άκουσα τον Kenny Larkin να παίζει και ήταν πραγματικά συγκλονιστικός .Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, είδα στο video του set ότι o Larkin έπαιζε με Traktor. Δεν είναι ότι με ενδιέφερε πριν, απλά για εμένα εκεί τελείωσε κάθε κουβέντα πάνω σε αυτό το θέμα.
Όσον αφορά την ποιότητα, κάθε κομμάτι έχει διαφορετικές ανάγκες για να ακουστεί πιστά από ένα ηχοσύστημα από την στιγμή που βγαίνει προς πώληση σαν παραγωγή. Σίγουρα κάποιες κυκλοφορίες ακούγονται καλύτερα σε δίσκο, αλλά και κάποιες άλλες ακούγονται το ίδιο καλά και σε WAV. Προτιμώ το βινύλιο και το αισθάνομαι πιο οικείο στο χέρι, όπως όλοι,αλλά είναι ένα ακριβό σπορ, και προσωπικά θεωρώ πιο σωστό να έχεις σαν προτεραιότητα μια ενημερωμένη βιβλιοθήκη ακόμα και αν αυτή είναι ψηφιακή.
δ: Έχεις ετοιμάσει ένα promo set! Τι ήχο θες να περάσεις μέσα από αυτό?
Κ: Είναι ένα μείγμα επιλογών μου από τις εμφανίσεις μου μέσα στον χρόνο,με κάποια προσωπικά “classics”,τα οποία καλύπτουν το μεγαλύτερο φάσμα όσων πιθανότατα θα ακούσετε από εμένα.
Ακούστε το dj set του Karreta:
Ο Λευτέρης Μπριλάκης γνωστός και ως Mackenzie είναι ο ιδιοκτήτης του δισκοπωλείου Hebeat Records. Από το 2011 το Habeat Records λειτουργεί ως μία ιδέα που βασίζεται στην αγάπη και το ενδιαφέρον ιδιαίτερα για το βινύλιο και την ηλεκτρονική μουσική. Στην ενημερωμένη συλλογή του συγκαταλλέγονται αξιόλογες παραγωγές της House αλλά και Techno σκηνής. Από το 2014 ενσωματώθηκε στην ομάδαSleazy Beats & Dirty Vibes μαζί με τους Zorz και Slydex, που πραγματοποιούν απογευματινά parties στην Αθήνα.
Ο Γιώργος Περιστέρης, γνωστός και ως i:diom γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Πρώτη του 
